عثمان حمدی بیگ، متولد ۱۸۴۲ در استانبول بنیان‌گذار «مکتب عالی صنایی نفیسه» است که امروز به نام «دانشگاه هنرهای زیبا معمار سنان» خوانده می‌شود. او که نقاش و باستان‌شناس مشهوری بود پایه‌گذار موزه باستان‌شناسی استانبول نیز است.
هنگامی که میانه قرن نوزدهم حمدی بیک در پاریس مشغول تحصیل در رشته حقوق بود، شیفته نقاشی شد و در مدرسه هنرهای زیبای پاریس نام‌نویسی کرد.
او در بازگشت به استانبول، حرفه نقاشی را ادامه داد و تصویرگر بخشی از تاریخ ترکیه شد.
در نقاشی های حمدی بیک نشانه‌هایی از از هنر، فرهنگ، معماری، کاشی کاری، دیوارها، فرش‌ها، اشیاهای تزیینی، چراغ‌های روغنی، رحل قران، مقبره‌ه ، صفحات خوشنویسی، پرتره‌های خانوادگی، فیگورها و زندگی زنان عثمانی در فضاهای داخلی و خارجی در دوران پایانی عثمانی به چشم می‌خورد. نقاشی‌های او جزو معدود آثاری است که در آن می‌توان ردی از معضلاتی مانند شرق و غرب، ایمان، عشق ، زندگی و مرگ را در آن دوران ردیابی کرد. حمدی بیک را از پیشگامان نوآوری و سبک هنر غربی در ترکیه می‌خوانند.
حمدی بیک در ۲۴ فوریه ۱۹۱۰ در استانبول درگذشت و بر اساس وصیت او در مسجد ایاصوفیه بر پیکرش نماز خواندند.
مربی لاک پشت (۱۹۰۶)
دو دختر نوازنده (۱۸۸۰)
تلاوت قرآن (۱۹۱۰)
دختر قاری قرآن (1880)
جادوگر ( قرن ۱۹)
