نمایشگاه اتم چالیشکان، هنرمند ۹۳ ساله به نام “Aşk Olsun” (عشق باشد) افتتاح شد.

استانبول (آناتولی) – نمایشگاه اتم چالیشکان، نقاش و خطاط ترک، در گالری هنری کادیرگا شهرداری فاتح افتتاح شد. 

چالیشکان که هنر را در آنارشی می‌داند، می‌گوید:«کار من یک قاعده در بی‌قانونی است. کمی آزادی است، چون بدیهی است که هنرمند نیز آزاد است. هنرمند در هر آنچه فکر می کند و صحبت می کند آزاد است. هیچ چیز او را مقید نمی کند. به عبارت دیگر، این هنر است که این آزادی را به هنرمند می دهد چون هنر و هنرمند زندانی نمی شوتد.»

جنبش هنری تاشیسم به من آزادی داد

( Arif Hüdaverdi Yaman – Anadolu Ajansı )

چالیشکان ادامه داد: «گوگن و ونگوگ را ببینید؛ هر دوی آن‌ها نقاشان بزرگ امپرسیونیسم هستند، اما همیشه با هم در نزاع و دعوا بودند. اتفاقا دعوای آن‌ها روی من خیلی تاثیر گذاشت و حتی مرا تحریک به آفرینش کرد. مضمون نمایشگاه من هم همین است: تضاد»

نقاشی در قرنطینه

این هنرمند ۹۳ ساله که در ایام پاندمی در بالاترین درجه ریسک ابتلا قرار داشت، مجبور به در خانه ماندن و سرگرم‌کردن خود با نقاشی بود. حالا نتیجه این توفیق اجباری، یک نمایشگاه هنر آوانگارد است: «

چالیشکان در دوران پاندمی با نیامدن بیرون از خانه مدام اثر تولید می‌کرد و می‌گوید:«کرونا باعث راحتی فکری من شد. به دلیل قرنطینه مجبور بودم خیلی فکر کنم . بعضی شب‌ها بلند می‌شدم و می رفتم آتیلیه، سراغ بوم و قلم موهایم. آن‌جا بود که در سکوت فکر می‌کردم، رنگ‌هایی را که می خواستم روی پالت قرار می‌دادم و یک لکه را لمس می‌کردم. جنبش هنری تاشیسم  آزادی زیادی را برای من به ارمغان آورد و مرا به بیان احساساتم سوق داد.»

هنر بدون مرز

( Arif Hüdaverdi Yaman – Anadolu Ajansı )

چالیشکان با بیان اینکه هر روز به دنبال راهی جدید در خلق آثارش است، ادامه‌ داد:

“من تا زمان مرگ کار خواهم کرد. کار، کلید و دروازه بهشت ​​است. هر شخصی با استعداد است. اما این استعداد نیاز به رشد دارد. هنرمند بودن یک خلاقیت است. هنرمند محدود به سن، معلولیت یا هر چیز دیگر نیست. به عنوان مثال، آشیک ویسل (Aşık Veysel) و بتهوون (Beethoven) یکی نابیناست و دیگری ناشنوا. جادوی اشعار وسیل و موسیقی بتهوون ربطی به محدودیت ندارد.

او می‌گوید: «چشمهایی که نمی بیند اما هنر می آفریند، گوشهایی که نمی شنود – یا مثل من کمی میشنود – اما می‌توانند هنر خلق کنند. اول باید عشق بورزی، باید بدانی که چگونه همه را دوست داشته باشی، سپس کاری که انجام می‌دهی به اندازه  یک عشق ارزشمند است؛ کاری که با عشق و صداقت می آید.»

 چالیشکان با تأکید بر این‌که نوشتن برای او آغاز نقاشی است، گفت: “اگر نوشتهای نبود ، این نقاشی ها هم نبود. هر تصویر یک متن است: حرکات خوشنویسی که در حرکت قلم مو  شکل می گیرند و با افکار جان می‌گیرند. به عبارتی نقاشیهایی که در این نمایشگاه میبینید شاید نیم ساعت قدمت داشته باشند، شاید هم  نیم قرن! “

زندگی هنرمندی که با غم و اندوه و مرکب و کاغذ گره خورده است

( Arif Hüdaverdi Yaman – Anadolu Ajansı )

شهردار فاتح  توران M. Ergün Turan در مراسم افتتاحیه نمایشگاه گفت: «صحبت از زندگی چالیشکان که با غم و اندوه، مرکب و کاغذ و بوم گره خورده آسان نیست. همه ما خوب می‌دانیم علاوه بر خوشنویسی و  نقاشی، او به عنوان یک فیلسوف معاصر از جایگاه ویژهای برخوردار است.»