نخستین چهارشنبه سوری پس از قرنطینه؛ زردی من از تو، سرخی تو از اکلیل سرنج

مراسم چهارشنبه سوری سال ۱۴۰۰ که به دلیل محدودیت‌های کرونایی با وقفه‌ای دو ساله برگزار می‌شد، با استقبال گرم‌تری نسبت به سال‌های پیش روبرو شد. 

نخستین مراسم چهارشنبه سوری پس از دوران قرنطینه، در ایران برگزار شد که طبق معمول آمار تلفات بالایی داشت. سخنگوی اورژانس ایران شب گذشته اعلام کرد در اتفاقات مربوط به چهارشنبه سوری امسال تاکنون ۱۷ نفر فوت، ۱۷۰۰ نفر مصدوم و ۱۰۰ نفر دچار قطع عضو شدند.

طبق شواهد، مراسم چهارشنبه سوری امسال که آتش آن از قدیم در کوچه و خیابان گرم می‌شده، امسال با دخالت کمتری از جانب نیروی انتظامی برگزار شده و مردم نجات‌یافته از کرونا و قرنطینه‌اش، در گروه‌های پرجمعیت‌تری نسبت به سال‌های قبل در این نیمچه کارناوال شرکت کرده‌اند.

چهارشنبه سوری از جشن‌های قدیمی ایران بوده که هنوز تاریخچه دقیق آن یافت نشده است. برخی آن را به آیین زرتشتی نسبت می‌دهند اما عده‌ای از موبدان زرتشتی این باور را رد می‌کنند و پریدن از روی آتش را نزد پیروان این آیین امری ناپسند تلقی می‌کنند. حتی بر سر واژه «سور» هم اتفاق نظر وجود ندارد؛ برخی آن را به مهمانی و گروهی آن را به رنگ سرخ تعبیر می‌کنند.

شاخصه اصلی مراسم چهارشنبه‌سوری آتش است. آتشی که در گذشته با چند تکه چوب روشن می‌شد و حاضران در جشن چهارشنبه سوری، دورش جمع می‌شدند. اما حالا چندین سال است این آتش بیش از آنکه با چوب وسط جمع روشن شود، با اکلیل سرنج و زرنیخ و سیگارت و نارنجک روی جمع مشتعل می‌شود.