ازجمله- کاخ-موزه توپکاپی برای حدود ۴۰۰ سال، مرکز اداره دولت عثمانی بوده است. اما این کاخ از سال ۱۹۲۴ تبدیل به موزه شده است. موزه سلاح این کاخ-موزه نه تنها یکی از مهمترین بخشهای این کاخ بلکه یکی از بزرگترین کلکسیونهای اسلحه در جهان است. در قالب این مجموعه بیش از ۳۳ هزار سلاح از تاریخ و تمدن ۱۳۰۰ قرون گذشته نگهداری میشود.
با ارزشترین بخش این مجموعه که دوره تمدن وسیع ۱۳۰۰ ساله را در بر میگیرد متعلق به فرهنگهای ترک، اموی، عباسی، مملوک، ایران، کریمه تاتار، هند، اروپایی و ژاپنی است که قرنها در بناهای مختلف دولت عثمانی نگهداری شده است.
غنیترین محتوای این مجموعه سلاحهایی است که از دوران فاتح سلطان محمت و پادشاهان بعد او برجای مانده. چه سلاحهایی که سلاطین خود سفارش دادهاند یا آنهایی که هدیه داده شده است. همچنین بخشی از این مجموعه از غنیمتهایی که بعد از جنگها به دست آمده تشکیل شده است. برای مثال در این موزه آثار بسیار ارزشمندی از دوره یاووز سلطان سلیم بر جای مانده. پس از آنکه سلیم مصر را فتح کرد، همراه با «امانتهای مقدس»، شمشیرهایی متعلق به خلفای اموی و عباسی وجود دارند. همچنین از سلاطین دوره مملوکی بخصوص آثاری متعلق به قانصوه غوری و قايتباي وجود دارد. باز در کنار اینها یا سلاحهایی با ارزش هنری بسیار بالا از کشورهایی که با آنها روابط دیپلماتیک وجود داشته مانند ایران، مصر، سوریه و مملوکیها در اینجا حضور دارند.

بنای «گنج داخلی» که در آن سلاحهای گرانبها نگه داشته میشود یکی از پربازدیدترین نقاط این موزه است. جایی که تنوع، کیفیت تاریخی، عملکرد و زیبایی سلاحها را میتوانید یکجا مشاهده کرد.
تکنیک ساخت تزئینات و نقش و نگارهای روی این سلاحها بیننده را به جغرافیا ساخت این آثار میبرد. اینگونه هر سلاح، بیش از اینکه وسیلهای برای جنگیدن باشد به هنری کمیاب و بینظیر بدل میشود.
بازسازی سلاح در این مجموعه، یکی از مهمترین عواملی است که بقای مجموعه بر عهده آن است. کارگاه هنرهای ترکیبی کاخ ملی توپکاپی هنرهای ترکیبی این کاخ، وظیفه اساسی بازسازی سلاحهایی را که بر اثر زمان دچار زنگ زدگی و فرسودگی شدهاند را بر عهده دارد.
در حال حاضر شمشیر و غلاف شکل ذوالفقار متعلق به قرن ۱۶ یا ۱۷ هجری در حال ترمیم است. این اثر که به عنوان شمشیر تشریفاتی استفاده میشده است دارای تزئینات طلا است و تخمین زده میشود هدیهای برای سلطانی عثمانی بوده است. کتیبهای به ترکی عثمانی روی شمشیر وجود دارد. در قسمت خوانای متن، عبارت «حسبی الله و ماتو ، ماشاءالله ، یا محمد ، الله محمد ابوبکر لا فتا الا علی عمر عثمان ایل زلفیکار علی ، یا لطیف …» وجود دارد.

یکی دیگر از آثاری که در این کارگاه مرمت شد، شمشیر شاهزاده متعلق به قرن هجدهم است. طول شمشیر که از طلا، چرم و آهن ساخته شده است ۳۸ سانتی متر است. یکی از آثار در دست مرمت، سپر تمبک متعلق به قرن ۱۳ است. پس از اتمام مراحل مرمت، این آثار دوباره نمایش داده میشوند.
اُنور رجب اِر، مرمت گر کارگاه آثار ترکیبی کاخ ملی، توضیح داد:«هنگامی که آثار نیاز به مرمت شناسایی میشود و از اداره موزه به ما منتقل میشود، کار ترمیم انجام میشود. به عنوان مثال، هنگامی که اکسیداسیون سطح یک فلزات شروع میشود مشخص میشود که خرابی در کار وجود دارد. یا سطح آثار نساجی ممکن است آلوده شود. پس از این روند ترمیم شروع میشود».

اِر، با اشاره به فرآیندهای مرمت و حفاظت از آثار تعمیر شده در کارگاه گفت:«وقتی اثری به کارگاه میآید، روند مستندسازی آغاز میشود. این مرحله بسیار مهم برای مرمت کننده است. ما باید اطلاعات خوبی را به مرمتگران که بعد از ما خواهند آمد بدهیم. درباره آن یادداشت برمیداریم و سپس به مرحله بازسازی میرویم».